Już siedem tygodni Seminarium za nami. To spotkanie zamykało tydzień VII – Duch Święty – poznawanie Niewidzialnego i przygotowało nas, poprzez modlitwę przebaczenia, do sedna Seminarium Odnowy Wiary, jakim będzie modlitwa o wylanie darów Ducha Świętego.  

Tutaj zapis konferencji ks. Adama oraz nabożeństwa modlitwy przebaczenia…

 

a poniżej, dla tych co nie mogli być, materiały na nadchodzący tydzień.

TYDZIEŃ 8 – NOWE ŻYCIE W DUCHU ŚWIĘTYM

Dzień 1. Duch Święty rodzi nas do nowego życia  

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się  z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: „Trzeba wam się powtórnie narodzić”. (J3,5-7)

I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. (Ez 36, 26-27)

Owocem przyjęcia daru Ducha Świętego jest nowe życie w Nim. Otrzymuje ono całkowicie nową jakość. Jeśli pozwolisz się poprowadzić Duchowi Świętemu, powiedzie cię On ku pełni życia. Zamieni twe kamienne serce w serce z ciała, co będzie miało ogromny wpływ na relacje, jakie nawiążesz z Bogiem, z innymi ludźmi i z samym sobą – będą one oparte na relacji miłości.

To Duch Święty w nas sprawia, że chcemy przestrzegać przykazań, że rozpoznajemy wolę Boga w codzienności: jak postąpić wobec bliskich w konflikcie, jak opanować gniew, jak nie zgadzać się na zło, jak nie ulegać pokusom.

Jakiej zmiany w sercu, w pragnieniach i przyzwyczajeniach potrzebujesz dzisiaj? W modlitwie proś Jezusa, aby otwierał twoje serce na Jego Ducha.

Podziękuj Mu za wszystkie duchowe dobra, które w tobie ukształtował.

 

Dzień 2. Co czyni w nas Duch Święty? 

Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha – do tego, czego chce Duch. Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha – do życia i pokoju. A to dlatego, że dążność ciała wroga jest Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą. Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy.(Rz 8, 5-9)

Duch Święty, jeżeli zamieszka w człowieku, przemienia go od wewnątrz, czyni wszystko nowe, uzdalnia go do rzeczy, które po ludzku wydają się niemożliwe Można wskazać pewne konkretne znaki działania Ducha Świętego w naszym codziennym życiu, chociaż nie zawsze pojawiają się wszystkie od razu i jednocześnie, np.: daje zrozumienie Słowa Bożego, przekonuje o grzechu, zmienia jakość naszej modlitwy oraz modli się w nas, posyła i wyposaża w dary, aby głosić Dobrą Nowinę, daje pragnienie życia sakramentami, głównie Eucharystią.

Zastanów się, która rzeczywistość jest już obecna w twoim życiu.

Módl się o jeszcze większą gorliwość i umocnienie jej. Proś na modlitwie Ducha Świętego o ten dar, tę przemianę życia, których jeszcze nie otrzymałeś, a potrzebujesz lub pragniesz doświadczyć.

 

Dzień 3. Duch Święty obecny na modlitwie 

I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Jeżeli którego z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą (Łk 11,9-13)

Życie w Duchu Świętym i związane z nim charyzmaty są darem. Nie można ich kupić ani na nie zasłużyć. To Bóg Ojciec chce napełnić Cię Duchem Świętym. Każda Twoja prośba o Ducha Świętego sprawia Mu radość.

Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. (Rz 8,26-27)

Duch Święty będzie Cię prowadził w modlitwie. To On jeden może Cię nauczyć modlitwy zgodnej z wolą Ojca – jeśli tylko pozwolisz Jemu modlić się w Tobie.

Na ile dzisiaj modlisz się swoimi siłami, swoim staraniem a na ile pozwalasz Duchowi Świętemu modlić się w Tobie? Co zmieniło się w twojej modlitwie?

Proś, by Duch Święty od dziś zawsze prowadził Cię na modlitwie.

 

Dzień 4. Duch Święty przynosi prawdziwą miłość

Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożym (Rz 8,15-16)

Duch Święty przekonuje Cię, że jesteś dzieckiem Boga, Jego ukochaną córką,  ukochanym synem – niezależnie od tego, jakie masz doświadczenie w życiu. On sam usuwa to, co przeszkadza Ci uwierzyć w miłość Boga.

To Duch Święty może nauczyć Cię prawdziwej, Bożej miłości do innych – miłości bezwarunkowej, która się nie kończy.

W jakich relacjach szczególnie potrzebujesz Jego pomocy?

Oddaj Mu wszelkie trudności i przeszkody, otwórz się na Jego dary.

 

Dzień 5. Życie w prawdzie i wolności

Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie! Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli (Ga 5,13-15)

Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę. Pokarm dla żołądka, a żołądek dla pokarmu. Bóg zaś unicestwi jedno i drugie. Ale ciało nie jest dla rozpusty, lecz dla Pana, a Pan dla ciała. (…) Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!” (1Kor 6,12-13.19-20)

Nie jesteś niewolnikiem. Jesteś świątynią Ducha Świętego.

To On może Cię uwolnić od każdego przywiązania do grzechu, od nałogów.

 Z czym się zmagasz, w czym potrzebujesz wolności?

Co to znaczy, że masz wolność w Duchu Świętym?

 

Dzień 6. Życie jako świadectwo o Jezusie

Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra.  Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce. (1 Kor12,4-11)

Idźcie i głoście: „Bliskie już jest królestwo niebieskie„. Uzdrawiajcie chorych  wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!” (Mt 10,7-8)

Charyzmaty służą wspólnocie. Nie dostajemy ich jako potwierdzenia naszej świętości tylko dla służenia innym. Odnowienie życia w Duchu Świętym nabiera pełnego wyrazu w kontekście posługi, zadań, misji, które otrzymuje się we wspólnocie wierzących, czyli Kościele. To mogą być rzeczy wielkie, widoczne, ale też codzienne, których się nie zauważa. Przebaczenie komuś, kto Cię krzywdzi, cierpliwość, wierna modlitwa też są dawaniem świadectwa o Królestwie Bożym.

Czy widzisz, do czego Bóg Cię wzywa?

Proś Go, żeby Ci pokazywał Twoje powołanie, zadania w nowy sposób.