Uroczystość liturgiczna Zesłania Ducha Świętego sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Łączono ją z Wielkanocą, a od IV w. wyodrębniono jako osobne święto, uroczyście obchodzone zarówno w Kościele Wschodnim jak i Zachodnim. Synod w Elwirze urzędowo wprowadził ją w 306 roku. Natomiast Papież Leon XIII wprowadził nowennę, czyli dziewięciodniowe przygotowania modlitewne na przyjście Ducha Świętego, aby dokonał przemiany w naszych sercach, tak jak przemienił Apostołów w Wieczerniku.
Niedziela Zesłania Ducha Świętego kończy okres wielkanocny w kościele. Paschał zostaje przeniesiony koło chrzcielnicy i zapalany jest tylko podczas chrztu świętego. Z krzyży ściągane są czerwone stuły, i znów odmawia się modlitwę Anioł Pański (w miejsce Regina Caeli).
W poniedziałek po Uroczystości Zesłania Ducha Świętego Kościół obchodzi święto NMP Matki Kościoła. Zostało ono wprowadzone do polskiego kalendarza liturgicznego przez Episkopat Polski – za zgodą papieża Pawła VI. w dniu 4 maja 1971 r.