W niedzielę 20 września 2020r. rozpoczęliśmy w naszym kościele Seminarium Odnowy Wiary.  Seminarium przygotowali i poprowadzą wspólne spotkania członkowie Wspólnoty św. Józefa i scholii parafialnej, a konferencje będą głosili – ks. Adam Kaczmarczyk i ks. Bartosz Michta.     

Przed nami niezwykły czas 10 tygodni, w którym Pan Bóg będzie zmieniał nasze życie. W większości to czas spędzony sam na sam z Bogiem, w kościele spotykamy się tylko raz w tygodniu – w niedziele o godz. 19. Chętni, którzy chcą jeszcze dołączyć, mogą to uczynić do przyszłej niedzieli włącznie.

Dla tych, co nie mogli być i dla tych, co chcą posłuchać raz jeszcze zamieszczamy nagranie z pierwszego spotkania – wskazówki ks. Bartosza, a poniżej materiały, które otrzymali w niedzielę uczestnicy – praktyczne rady, jak najowocniej przeżyć seminarium i rozważania na pierwszy tydzień.

 

PRAKTYCZNE  RADY – jak najowocniej przeżyć seminarium

 Załóż swój dziennik duchowy (zeszyt 60 lub100- kartkowy)

1. Podane na dany dzień fragmenty z Pisma Św. przepisz do dziennika duchowego (lub wytnij i wklej). Po co? Ponieważ wtedy możesz czytając Słowo na dany dzień podkreślać, to co Cię porusza i wpisać znaki na marginesie np.: ? – tego tekstu nie rozumiem; ! – to ważna prawda (chcę zapamiętać); robić notatki, myśli dotyczące tego fragmentu (warto zachować numeracje wersetów).

* Słowo na każdy dzień jest po to, by uczynić w tym dniu konkretny krok na drodze swojego życia duchowego.

* Przyjęcie prawdy do swojego życia dokonuje się gdy pytam: Co Bóg mówi do mnie przez to Słowo?

* Zastosowanie w swoim życiu: Co powinienem czynić? – są to konkretne wskazówki dla życia wewnętrznego i zmiany postępowania (myślenia, mówienia, działania)  

3. Czytając Słowo na dany dzień wsłuchaj się w to, co w tej chwili mówi do ciebie Bóg.

Zatrzymaj się wewnętrzne nad tym, co dotyczy ciebie i zanotuj w swoim dzienniku duchowym

– odkrycie, myśl, pytanie. Krótko.

MOJA CODZIENNA MODLITWA Z PISMEM ŚWIĘTYM

Najważniejszym wydarzeniem tego Seminarium jest codzienna modlitwa Słowem Bożym.

Zaplanuj i poświęć codziennie pół godziny na osobiste spotkanie z Bogiem – bądź temu wierny!         

Ważna jest Twoja systematyczna, indywidualna modlitwa, a nie jedynie pisemne odpowiedzi na pytania.

Notatki staraj się sporządzać na koniec modlitwy.

Znajdź spokojne ciche miejsce (Wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Twego Ojca, który jest w ukryciu… Mt 6,6):,
1. Zrób znaj krzyża i wezwij na pomoc Ducha Świętego, poproś Go, aby poprowadził twoją modlitwę i oddaj Mu twój czas. Możesz to zrobić swoimi słowami lub słowami modlitwy np.:  Duchu Święty, który oświecasz moje serce i umysł, dodaj mi ochoty i zdolności, aby to rozważanie Słowa Bożego było owocne

– by przemieniało moje życie i przybliżało mnie do Boga. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen
(Może to być inna modlitwa do Ducha Świętego).

2. Przeczytaj słowo na dany dzień pamiętając, że w tej chwili mówi do ciebie Bóg. Przeczytaj raz jeszcze, możesz nawet kilka razy. W trakcie lektury zauważ, co Cię uderzyło, zaskoczyło, wzbudziło uczucia, emocje.
3. Zastanów się nad tekstem i nad swoimi odczuciami, pytaj Jezusa i Ducha Świętego – o co chodzi? Znajdź w Słowie Bożym odpowiedź na postawione w danym dniu pytania.
4. Módl się, proś Boga, aby Słowo, które rozważasz, stało się twoim życiem.

5.Odpocznij w Panu – odłóż teksty, zeszyt; staraj się nic nie robić, jakbyś smakował, to czym ciebie Bóg napełnił. Tu chodzi o całkowitą bierność przed Bogiem, trwanie w Jego miłości.

6. Podejmij decyzję, do której Cię Pan zaprosił na modlitwie.

Teraz możesz zrobić notatki (możesz je uzupełniać również w trakcie czy pod koniec dnia).

7. Podziękuj swoimi słowami Bogu za spotkanie z Nim i owoce modlitwy (lub modlitwą Ojcze nasz…)
   Poproś swoimi słowami Maryję, aby nauczyła cię rozważać i zachowywać w swoim sercu Słowo Boże (lub modląc się Zdrowaś Maryjo).                            

Spróbuj potem w czasie całego dnia wracać myślą i dalej rozważać Słowo, szukając odpowiedzi na pytania: Jaki jesteś Panie?, co chcesz mi powiedzieć Panie?, co mam czynić?    

Jest to tylko propozycja – Duch Święty może prowadzić Cię na różne sposoby. 

 

Rozważania na TYDZIEŃ I – SENS ŻYCIA

Dzień 1: Za czym tęskni Twoje serce?

Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto.  A [był tam] pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu,   gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu»  (Łk 19, 1- 5)

Co sprawiło, że znalazłeś się tutaj?

Za czym tęskni Twoje serce, czego się obawia?

Jakie wydarzenie(a) kazały Ci się oderwać od Twojej codzienności i rozpocząć tę wspinaczkę?

Czy łatwo jest ci się „oderwać“ od rzeczywistości dnia codziennego?

Co jest dla ciebie największą przeszkodą w przychodzeniu do Boga?

 

Dzień 2: Gdzie jest Twój skarb?

 Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się, i kradną.  Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie  ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje. (Mt 6, 19-21)

Gdzie jest Twój skarb?

Co nim jest?

Co stanie się, gdy go stracisz?

 

Dzień 3: Kim jest dla Ciebie Bóg?

Potem Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: «Za kogo uważają Mnie ludzie?»

 Oni Mu odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków».  On ich zapytał: «A wy za kogo Mnie uważacie?»

(Mk 8, 27 -28)

 A ty co odpowiesz ?

Kim jest dla Ciebie Bóg? Jakimi przymiotami określił(a)byś Go?

Czy był i jest ciągle taki sam, czy Jego obraz zmienia(ł) się?

 

Dzień 4: Twoja niemoc

 Nauczał raz w szabat w jednej z synagog. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować. Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: «Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy». Włożył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga. (Łk 13, 10-13)

W tej historii spróbuj stać się tą kobietą. Czy potrafisz wskazać, nazwać swoją niemoc? Czy dostrzegasz coś, co sprawia, że nie możesz żyć pełnią życia, radości, pokoju?

 

Dzień 5: Jezus puka do Twoich drzwi

 Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, 
wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.  (Ap 3,20)

Wyobraź sobie, że właśnie w tej chwili słyszysz pukanie do twoich drzwi.

Wiesz, że to Jezus puka. Co zrobisz?

 

Dzień 6: „Co chcesz, abym ci uczynił“?

Jezus przystanął i rzekł: «Zawołajcie go!» I przywołali niewidomego, mówiąc mu: «Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię». On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się i przyszedł do Jezusa. A Jezus przemówił do niego: «Co chcesz, abym ci uczynił?» (Mk 10,49- 51)

Wyobraź sobie, że jesteś niewidomym z tego fragmentu.

Co odpowiesz, kiedy Jezus przywołując Cię zapyta: Co chcesz, abym ci uczynił?