Jesteśmy na półmetku Seminarium Odnowy Wiary. Za nami pięć tygodni rozważań, przed nami kolejne pięć.
Poniżej konferencja ks. Adama Kaczmarczyka podsumowująca piąty tydzień – WIARA I NAWRÓCENIE i materiały do rozważania na kolejny tydzień.
WAŻNE!!!
Ponieważ w najbliższą niedzielę przypada Uroczystość Wszystkich Świętych nie będzie wspólnego spotkania w kościele, spotykamy się dopiero 8. listopada.
Ten „wolny” tydzień wykorzystajmy na modlitwę za naszych bliskich zmarłych, na przejrzenie i uzupełnienie notatek z poprzednich tygodni, przygotowanie się do ewentualnej spowiedzi generalnej.
Pewnego dnia wsiadł ze swymi uczniami do łodzi i rzekł do nich: «Przeprawmy się na drugą stronę jeziora!» I odbili od brzegu. A gdy płynęli, zasnął. Wtedy spadł gwałtowny wicher na jezioro, tak że fale ich zalewały i byli w niebezpieczeństwie. Przystąpili więc do Niego i obudzili Go wołając: «Mistrzu, Mistrzu, giniemy!» Lecz On wstał, rozkazał wichrowi i wzburzonej fali: uspokoiły się i nastała cisza. A do nich rzekł: «Gdzie jest wasza wiara?» Oni zaś przestraszeni i pełni podziwu mówili nawzajem do siebie: «Kim właściwie On jest, że nawet wichrom i wodzie rozkazuje, a są Mu posłuszne» (Łk 8,22-25)
Jaką burzę w Twoim życiu uciszył Jezus?
Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: «Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą chronienie i żywność, bo jesteśmy tu na pustkowiu». Lecz On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść!» Oni odpowiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi» Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu!» Uczynili tak i rozmieścili wszystkich. A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały (Łk 9,12-17)
W jakich okolicznościach Twojego życia Jezus pokazał Ci, że dla Niego nie ma sytuacji bez wyjścia?
Jeśli jeszcze nie masz takiego doświadczenia, proś Jezusa, aby stało się ono Twoim udziałem. On wie, że tego potrzebujesz i chce dawać Ci doświadczenie swojej mocy
Wtem jacyś ludzie niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, starali się go wnieść i położyć przed Nim. Nie mogąc z powodu tłumu w żaden sposób go przynieść, wyszli na płaski dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem w sam środek przed Jezusa. On widząc ich wiarę rzekł: «Człowieku, odpuszczają ci się twoje grzechy». Na to uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli się zastanawiać i mówić. «Któż On jest, że śmie mówić bluźnierstwa? Któż może odpuszczać grzechy prócz samego Boga? »Lecz Jezus przejrzał ich myśli i rzekł do nich: «Co za myśli nurtują w sercach waszych? Cóż jest łatwiej powiedzieć: «Odpuszczają ci się twoje grzechy» czy powiedzieć: «Wstań i chodź»? Lecz abyście wiedzieli że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów” – rzekł do sparaliżowanego: «Mówię ci, wstań, weź swoje łoże i idź do domu!» I natychmiast wstał wobec nich, wziął łoże, na którym leżał, i poszedł do domu, wielbiąc Boga. (Łk 5, 18-25)
Jezus objawia Swoją tożsamość nie tylko poprzez mówienie, kim jest, ale również poprzez Swoje czyny. To one świadczą o Nim. Przyszedł na świat, aby służyć. W centrum Jego misji znajduje się człowiek
Czy odkrywasz, że Jezus przychodzi wielokrotnie w ciągu dnia, aby Cię uzdrawiać, oczyszczać i pomagać Ci? Czy dostrzegasz Jego obecność? Zauważyłeś Go dzisiaj lub wczoraj? Czy wierzysz, że On może podnieść Cię z noszy Twoich problemów?
Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem kto jesteś: Święty Boży». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej (Mk 1, 23-28)
Kim jest Jezus? Dla demona: Świętym Bożym, który przyszedł go zgubić, osobą pochodzącą z Nazaretu. A dla Ciebie?…
[Niech da] wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja wasze-go powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły. Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzch-nością i Władzą, i Mocą i Panowaniem i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym. I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła (Ef 1, 18-22)
Przez śmierć i zmartwychwstanie Jezus został wywyższony do chwały nieba i cały wszechświat oraz wszystko co istnieje, zostało oddane pod Jego stopy. Nie ma nic, co może konkurować z władzą miłości Jezusa. Prośmy Boga, „niech da nam światłe oczy serca, abyśmy wiedzieli, czym jest (…) przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły”
Czy doświadczasz wielkiej mocy Boga w swoim życiu?
Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię,
aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych.
I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM – ku chwale Boga Ojca (Flp 2,9-11)
Jakie przestrzenie Twojego życia podporządkowujesz Jezusowi? A co pozostawiasz tylko dla siebie?
Gdzie nie chcesz uznać królowania Jezusa? W jakich przestrzeniach korona musi być Twoja i dlaczego?
Gdzie nie wierzysz, że Jezus może przemienić to, co się dzieje?
[Jezus] wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!». Powiedział do niego Jezus: Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy. Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści». A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywa- cie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał». (J 13,4-16)
Panowanie Jezusa różni się od sprawowania władzy przez ludzi. Gdy ktoś sprawuje nad nami władzę, zdarza się, że ingeruje we wszystko, ogranicza lub całkowicie zabiera naszą wolność. Panowanie Jezusa jest całkiem inne.
Pan, jakim jest Jezus, pragnie dawać pełną wolność, a nie ją zabierać.
Powiedz dziś Jezusowi, jakie momenty Twojego życia potrzebują Jego interwencji On jest gotowy tam przyjść. Tylko nie bądź jak Piotr, uważając że tak nie wypada, że nie jesteś godzien itd. Jezus czeka…
Panowanie Jezusa to służba, uniżenie i miłość. On kocha i chce pomóc. Czy pozwolisz Jezusowi obmyć Twoje nogi? Czy pozwolisz, aby dotknął swoją miłością tego co trudne, zranione, wstydliwe, umarłe, grzeszne?
Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu (Mk 10,45)
OTO PRAWDZIWY PAN – JEZUS SŁUGA I MIŁOŚĆ WCIELONA.
Zapragnij Jego panowania całkowicie, bo Jezus chce służyć całemu Tobie.
Choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom! (J 10,38)
Jezus zdaje sobie sprawę, że czasami, zwłaszcza na początku, ciężko jest uwierzyć. Wie, że nasze grzechy, ale także liczne stereotypy, schematy, zasady świata utrudniają akt wiary. Potrzeba czasu, aby opadły mury niepewności.
Jezus, znając te ludzkie trudności, wskazuje na Swoje czyny.
Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem (Dz 2, 36)
Święty Piotr też miał trudności w wierze, ale doświadczył wielkiej przemiany.
Z zalęknionego ucznia zapierającego się Pana stał się odważnym głosicielem Jezusa. Z całą pewnością i mocą Piotr ogłasza, że Jezus jest Panem. Ale to wyznanie nie byłoby możliwe bez przemiany, jakiej dokonał w Nim sam Bóg.
Ogłoś Jezusa Panem swoich wątpliwości i swojej niewiary. Wołaj o dar poznania Jezusa i przemiany swojego wątpiącego serca!
On będzie wiedział, co z tym zrobić. Przemienił i przekonał serce Piotra, więc dla Ciebie może uczynić to samo.
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów (J 20,30)
Proś również, aby przypominał Ci wszystkie znaki i dzieła, jakich w Twoim życiu dokonał Jezus!
W tym tygodniu byłeś zaproszony do odkrywania tożsamości Jezusa oraz do odpowiedzi, kim On jest dla Ciebie. Odkrywałeś, jak wielkich rzeczy Bóg dokonywał i nadal dokonuje w Twoim życiu (nie tylko w ostatnim tygodniu). Zachwyć się tym raz jeszcze i zawołaj: Co mam teraz czynić? (por.Dz 2,37) Odpowiedź jest prosta!
Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznanie jej ustami – do zbawienia (Rz 10,9-10)
I znów pytanie o serce. Wierzysz w Jezusa? Wierzysz Jezusowi?
Wiara, Twój osobisty stosunek do Boga, może znaleźć wyraz na zewnątrz w wyznaniu pełnym zaufania i miłości. Wyznanie ustami „Jezus jest Panem” jest powierzeniem się Jemu. Jest powiedzeniem „Jezu, mogę Ci oddać wszystko, bo Ty oddałeś wszystko za mnie na krzyżu. Ty się o mnie zatroszczysz! Będziesz służyć, kiedy będę tego potrzebował, ale też będziesz panować nad tym, nad czym ja już nie panuję. Wiem to.”
Ogłaszaj dziś panowanie Jezusa w swoim życiu, w różnych jego przestrzeniach.
Jeśli chcesz, wyznaj: „Jezu, Ty jesteś moim Panem. Chcę Ciebie i Twojego panowania w moim życiu”.